Stargirl 2020
หนังใช้วิธีให้ตัวละครเป็นผู้เล่าแบบที่เคยเห็นกันบ่อยๆ ช่วงแรกเอื่อยๆ นิดนึง (สารภาพว่าเกือบปิดแล้วหาเรื่องอื่นดูแทนแล้วเหมือนกัน) เล่าถึงเด็กผู้ชาย (ลีโอ) ที่สูญเสียพ่อไป และแม่ของเขาตัดสินใจย้ายบ้าน ซึ่งเขาเป็นคนเล่าเองแหละอย่างที่บอก จนกระทั่งลีโอได้เจอเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง (สตาร์เกิร์ล ชอบคอสตูมน้องทุกชุดเลย) ทีนี้ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ส่วนเรื่องราวที่เหลือแนะนำว่าให้ไปหาดูต่อละกันเนอะ
จะบอกยังไงดีล่ะ เอ… ไม่เชิงว่าเชียร์ หรือบิ๊วว่าเป็นอีกเรื่องที่ไม่ควรพลาดถึงขนาดนั้นอะ แต่มันก็แอบได้อะไรมานะ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า แพสชั่น แรงผลักดันของคนเราก็มักเกิดจากคนคนหนึ่ง ซึ่งทำให้ตัวเรากลายเป็นคนที่ดีขึ้น หรืออย่างน้อยที่สุดได้เป็นตัวเองจริงๆ แม้ท้ายที่สุดแล้วเราจะเป็นคนค้นพบมันเองก็ตาม เรียกว่าอะไรแล้วนะ อ้อๆ “ลมใต้ปีก” บางทีเราแค่ใช้ชีวิตในแต่ละวันแค่ให้มันผ่านไป โดยหลงลืมว่าตัวตนจริงๆ ของเราเป็นอะไรกันแน่ จึงต้องพึ่งพา มองหาแรงบันดาลใจต่างๆ จากผู้คนรอบกาย ซึ่งที่ประหลาดก็คือพวกเขาเหล่านั้นก็ดันเป็นแหล่งพลังงานชั้นดีเสียด้วยนี่สิ ถึงต่อให้หายไป หรือไม่อยู่ใกล้ๆ อีกแล้ว แต่เรื่องราวที่เคยเกิดขึ้น มันจะคอยย้ำเตือนเราเสมอ และไม่ลืมว่าผ่านเหตุการณ์ต่างๆ มาได้ เพราะคนนั้น คนโน้น หรือคนนี้ เลยนะเนี่ย สำคัญที่สุด อย่าลืมเชียร์ตัวเองเยอะๆ อย่าใจร้ายกับตัวเองจนเกินไป ต่อให้ใครๆ จะร้ายกับเราแค่ไหนก็ตาม (ขอสปอยล์นิดนึงเพลงในหนังคือดีมากๆ ไม่เสียชื่อดิสนีย์ ของเขาดีจริงๆ)
